W ramach naszych lekcji niemieckiego postanowiliśmy zrobić coś innego – połączyć naukę języka z tematem sztucznej inteligencji. Wykorzystaliśmy materiały z Goethe-Institut i wspólnie zastanawialiśmy się, jak AI wpływa na nasze codzienne życie i czy w ogóle można się z nią zaprzyjaźnić.
Na początek musieliśmy jednak opanować podstawowe słownictwo. Uczniowie pracowali z kartami obrazkowymi (Vokabel-Box), które pokazywały różne sytuacje – od kosmosu (der Weltraum, der Astronaut), przez szkołę przyszłości z robotem-nauczycielem (die künstliche Intelligenz, die Tafel), aż po AI w medycynie (der Arzt, die Patientin) i w pracy (der Arbeitsplatz).
Kiedy już wszyscy ogarnęli nowe słówka, przeszliśmy do głównego zadania „Mein Freund, der Roboter”. Najpierw uczniowie w parach robili burzę mózgów na temat tego, czym dla nich jest przyjaźń. Tworzyli mapy myśli z takimi pojęciami jak zaufanie (das Vertrauen), lojalność (die Loyalität) czy szacunek (der Respekt). Potem przyszedł czas na trudniejsze pytanie – czy w ogóle można się zaprzyjaźnić ze sztuczną inteligencją?
Najbardziej interesującą częścią był chyba moment, kiedy uczniowie sami zadawali ChatGPT pytanie: „Kannst du ein Freund sein?” (Czy możesz być przyjacielem?). Notowali sobie odpowiedzi i widzieliście ich miny – jedni byli zaskoczeni, inni sceptyczni. Na koniec każdy napisał krótki tekst po niemiecku (około 130 słów), w którym zastanawiał się, czy AI może być naprawdę dobrym przyjacielem.
Uczniowie nie tylko nauczyli się nowych słów i poćwiczyli pisanie po niemiecku, ale też wzięli udział w dyskusji o czymś, co ich naprawdę interesuje i dotyczy ich pokolenia.
